Woensdag 11 juni 2025.

Vandaag om 05.30 uur opgestaan en alles in gereedheid gebracht voor mijn 6de route van de Camino Brabant. Om 08.30 was ik in Velhoven in de Dorpstraat bij de kerk, Helaas de kapel ging pas om 09.00 uur van slot. Ik wilde hier toch mijn eerste stempel bemachtigen en dan zit er niks anders om dan even te wachten, en zo geschiedde. Na mijn kaart gestempeld te hebben vertrok ik vol goede moed richting Wintelre, 22 km verder, voor mij 24 km want een paar keer een afslag gemist. Via de navigatie toch wel weer op het juiste spoor gekomen maar dat houdt wel in dat je sommige stukken 2x loopt. Ik had het kappelletje in Zand Oerle gemist en ik dus terug gelopen en zodoende loop je de afstand 2x . Maar er zijn ergere dingen toch! Op de weg van Zand Oerle naar Knegsel werd ik aangesproken door een heer op leeftijd, zo oud als ik denk ik alleen wat meer rimpels en een dikkere buik, Die begon meteen te mopperen op het weer "waar blijft die zon?" Ik heb het zo koud. een dikke jas aan en tot bovenaan dicht en daar stond ik dan in mijn hemdje te zweten. Niet iedereen is hetzelfde.na 10 minuten gepraat of liever, geluisterd te hebben ben ik maar weer verder gaan lopen. hij riep me nog na "en bedankt voor het leuke gesprek want de meeste lopen door ,haha, heb ik weer!!

Na wat door de bossen gestruind te hebben en over asfalt weggetjes kwam ik rond 12.30 uur in Vessem aan bij de Pelgrimshoeve, waar ik allerhartelijkst werd ontvangen door Mientje en Rien, fervente wandelaars van in de 70. Ze vertelde dat ze dit jaar met het hele gezin de 4 daagse van Nijmegen gingen lopen. De zoon de 50 km; de dochters 40 km en Pa en Ma 35 km. Heel bijzonder om dat met het hele gezin te kunnen doen. Bijna net zo bijzonder als dat ik met mijn 2 dochters naar Santiago de Compostella ben gelopen. Mientje zette heerlijke koffie voor mij. Na een, ie wat te lange, rustpauze ben ik maar weer eens opgestapt op mijn weg te vervolgen richting Wintelre. Daar bij de kapel, die bij de kerk staat, mijn kaart van de nodige stempels voorzien en daarna was het wachten op de bus. Het busje kwam zo, ik hoefde maar 10 minuten te wachten. Het was een Buurtbus en ik had de hele bus voor mijzelf. Dus ook weer even gezellig gekletst. Bij de bushalte waar hij stopte hoefde ik de weg maar over te steken en in de volgende "echte"bus te stappen en na bijna 2 uur reizen was ik weer thuis. Een fantastische dag met hele leuke mensen gepraat. Maar ook het gemopper van een heer aangehoord. Ach kleinigheidjes zul je altijd blijven houden